Culturele verschillen tussen uitvaarten over heel de wereld
Er bestaan verschillende rituelen omtrent sterven en rouw. Elke cultuur heeft hierover zijn eigen opvattingen, vaak gaat dit ook samen met religieuze verschillen.
Wanneer we kijken naar een Chinese begrafenis zien we dat alles daar heel traditioneel verloopt. De familie van de overledene kleed zich in het wit en draagt een rouwband, daarnaast zijn er ook twee lange rouwperioden. Tijdens de uitvaart wordt er vuurwerk afgestoken met als doel de geesten weg te jagen.
Ook in India zijn er enkele opvallende uitvaartrituelen. Zo worden bijna alle overledene gecremeerd. Door de overbevolking en het klimaat is het de gewoonte om de overledene binnen 24 uur na overlijden te cremeren. Deze crematie vindt altijd plaats in open lucht op een vuurstapel.
Er zijn enkele eerder onbekende Caraïbische tradities die al vele jaren worden nageleefd. Zo volgt er na de begrafenis een strikte periode van acht dagen rouw. Op de laatste dag van deze periode worden de ramen opengezet zodat de geest de woning kan verlaten. De nabestaanden drinken rum en eten samen om de periode van rouw af te sluiten.
Een Pakistaanse uitvaart is bescheiden. De voorkeur gaat uit naar een begrafenis zonder kist waarbij de overledene in een laken wordt gewikkeld. Ook muziek hoort niet thuis op een begrafenis van een Pakistaanse moslim.
Er zijn niet alleen culturele verschillen. We zien ook dat doorheen de tijd de tradities veranderen. Bij ons vertaalt dit zich naar het steeds persoonlijker worden van de uitvaart. De formele rituelen worden als maar vaker achterwegen gelaten.
